Strony postępowania zawarły ustną umowę, której przedmiotem było wykonanie instalacji sanitarno – grzewczej. Strony umówiły się, że urządzenia i materiały będą kupowane przez pozwanego, bowiem pozwanemu jako nabywcy hurtowemu przysługiwały rabaty na urządzenia i materiały, które miały być wykorzystane do wykonania instalacji objętej kosztorysem. Strony uzgodniły, że będą się rozliczać zaliczkowo, a końcowe rozliczenie nastąpi na podstawie inwentaryzacji powykonawczej kosztorysu powykonawczego, obejmującego wykaz materiałów  i  urządzeń  wraz  z  wykazem  ich  cen 
(z  uwzględnieniem  rabatów), udokumentowanych fakturami.

W efekcie końcowym wysokość wypłaconych przez powodów zaliczek znacznie przekroczyła wartość kosztorysu a pozwany odmówił przedstawienia faktur na urządzenia i materiały wykorzystane do prac
w domu powodów, wskazując, iż jest to jego własna dokumentacja. Pozwany zakwestionował również ustalony przez strony sposób rozliczania z pobranych zaliczek, twierdząc, że nie były to zaliczki tylko zapłata ceny za urządzenia i materiały.

Ostatecznie powodowie, reprezentowani przez Zespół naszej kancelarii, wytoczyli powództwo, w którym domagali się zwrotu nadpłaconych zaliczek.

Zarówno Sąd Rejonowy w W., jak i Sąd Okręgowy w W. w postępowaniu odwoławczym, podzieliły nasze argumenty. Zebrany w sprawie materiał dowodowy, jak również sporządzona przez biegłego opinia jasno wskazały, iż otrzymywane przez pozwanego kwoty nie były wynagrodzeniem lecz jedynie bieżącymi zaliczkami na poczet zakupu materiałów i urządzeń oraz kosztów wykonywania prac.

Pozwany nie dokonał końcowego rozliczenia z powodami po zakończeniu wszystkich prac w ich budynku. Nie kwestionował też twierdzeń powodów, iż nie przedstawił, im wszystkich faktur związanych z wykonanymi pracami.

Sąd dokonał wyceny rynkowej wartości wykonanej przez pozwanego pracy wraz z materiałami zużytymi przy pracach i zasądził od pozwanego solidarnie na rzecz powodów zapłatę kwoty stanowiącą nadwyżkę tej wartości, przekazaną przez powodów pozwanemu w formie zaliczek.

Analogiczne stanowisko zajął Sąd Okręgowy, który uznał, że Sąd Rejonowy dokonał prawidłowej oceny stanu faktycznego i prawidłowo ustalił wysokość rzeczywistej wartości wykonanych przez pozwanego prac. W związku z powyższym oddalił apelację pozwanego jako bezzasadną.

Klienta w sporze reprezentowali Wspólnicy kancelarii: r.pr. Rafał Pytlak oraz r.pr. Wojciech Deja.